Dzień Dziecka w kosmosie

Każde dziecko mogło sobie zrobić
zdjęcie z R2D2

Kosmiczny Dzień Dziecka... zapowiedzi były ogromne. Gwiezdne wojny w Pasażu Grunwaldzkim, „po prostu kosmos” w Hali Stulecia. No i roboty na Bielanach, ale to już był trochę zbyt duży rozrzut.

Zacząłem od Pasażu Grunwaldzkiego, bo najbliżej. Tutaj faktycznie rządziły Gwiezdne Wojny. Wokół sceny zgromadzone atrakcje: wystawa starwarsowych rekwizytów, obszar do zabawy klockami Lego Star Wars, mini-studio fotograficzne, kosmiczna strzelnica no i scena, wokół której rozgrywał się trening rycerzy Jedi.

Wystawa – to kilkadziesiąt figurek z postaciami z Gwiezdnych Wojen, obejmująca także kosmiczne pojazdy. A więc są tu szturmowcy na swych pojazdach, jest transporter klonów chroniony w trakcie desantu przez bojowego drona. No i oczywiście AT-AT, T-wingi, X-wingi, Imperial Star Destroyer - a nad wszystkim góruje popiersie C-3PO. 

Ministudio fotograficzne to z kolei świetna okazja do zrobienia sobie zdjęcia na tle obrazka z gwiezdnych wojen, obok gwiezdnowojennych postaci. Do wyboru było kilka masek, więc można było sobie zrobić zdjęcie udając Chewbakę czy mistrza Yodę. A wszystko w asyście chociażby rycerza Jedi czy Ahsoki. Oczywiście, po odstaniu w kolejce można było dowolnie fotografować przy pomocy własnego sprzętu, jednak o z góry wyznaczonych godzinach były też wykonywane profesjonalne zdjęcia. Jeszcze trochę cierpliwości i gotowe, papierowe zdjęcia można było zupełnie za darmo odebrać pod sceną.

W ramach szkolenia, mistrzowi Jedi przyszło walczyć
zarówno z przedstawicielami jasnej, jak i ciemnej strony mocy

Tymczasem na scenie odbywał się regularny trening rycerzy Jedi. Każdego padawana czekała nauka walki na świetlne miecze, połączona z równoczesnym wydawaniem okrzyków bojowych mających odstraszyć wroga, a do tego strzelanie na kosmicznej strzelnicy. Przy okazji wyszło, że w kwestii odstraszania wrogów krzykiem o wiele skuteczniejsze okazały się dziewczynki. Pozostaje pytanie: czy to faktycznie większe zaangażowanie w walkę, czy próba wystraszenia przeciwnika żeby nie trzeba się było z nim bić, czy po prostu małe kobietki nawet na czas walki nie potrafiły sobie przerwać rozmowy? Bo w bitewnym zgiełku trzeba przecież krzyczeć głośniej, aby ktoś cię usłyszał – więc może to nie odstraszający krzyk był a próba plotkowania o tym, co robił ostatnio Luke z Leią?

Szturmowiec podduszany przy pomocy mocy przez padawana

Oczywiście, cóż to byłby za Jedi, który nie umie posłużyć się Mocą? Tak więc na szybko złapany szturmowiec posłużył za pomoc naukową. Każdy z adeptów Mocy próbował poddusić wspomnianego żołnierza Imperium, oczywiście nie zabijając go – bo przecież szturmowiec był tylko jeden, a adeptów wielu. Oczywiście, do prostych to nie należało, bo Moc nie do końca dawała się opanować początkujących kadetom. Tak więc zamiast prób podduszenia, czasem w wyniku działania Mocy szturmowiec próbował zdjąć hełm czy buty, albo przyciągany był w kierunku adepta, że nie wspomnę o napadach przyjazności – i nagle postanawiał przybić piątkę padawanowi, który przecież próbował go udusić.

Prawda, że moje najładniejsze - czyli konkursowe emocje

Oczywiście, zanim padawan stanie się prawdziwym żołnierzem Rebelii, należy złożyć przysięgę. Tak więc każdy, kto przeżył szkolenie, stawał na scenie po czym publicznie przyrzekał, że stać będzie na straży porządku (zarówno w kosmosie, jak i we własnym pokoju), że intensywnie się będzie uczył (zarówno w akademii Jedi, jak i ziemskiej szkole), no i żeby mieć siłę – będzie grzecznie jadł wszystkie posiłki, włącznie z brukselką, groszkiem i innym zielonym zielskiem. No, może z pominięciem zupy mlecznej, bo ta jak się okazuje nie wzbudza wielkiego entuzjazmu wśród Mistrzów Jedi.

Wspomniałem jeszcze o klockach Lego Star Wars. Tak, tak, kolejna atrakcja to układanie figurek i postaci gwiezdnowojennych z klocków. Do dyspozycji dzieci były wspomniane zestawy Lego Star Wars, z których dzieci mogły ułożyć co im się tylko chciało – a co godzinę wybierane były najciekawsze konstrukcje.

Chaos porozrzucanych klocków niczym chaos bezgranicznych przestrzeni Kosmosu

Główna atrakcja wystawy figurek - C-3PO

Po zaliczeniu atrakcji w Pasażu Grunwaldzkim, pozostała Hala Stulecia. Niestety, ostatnio ulica Curee-Skłodkowskiej wygląda jak po ostrzale przez Gwiazdę Śmierci, dlatego poruszanie się nią zarówno samochodami, jak i na piechotę nie należy do wielkich atrakcji. Dlatego na parkingu pasażu wypatrzyłem X-winga z kluczykami pozostawionymi w stacyjce. Niestety, to co zobaczyłem przy Hali Stulecia nie napawało mnie entuzjazmem. Kosmiczna architektura która miała się okazać grą plenerową nie dała się odnaleźć nigdzie wokół hali, z kolei w środku też widać było jedynie jakieś zwykłe warsztaty artystyczne dla dzieci, gdzie miał być mały inżynier – tego w ogóle nie wiem. Dodam, że „Zaczarowany autobus” okazał się „piłkowym basenem” od tych w centrach handlowych różniącym się tym, że był zainstalowany w autobusie więc był totalnie mobilny. Słowem, atrakcji kosmicznych brak, pozostało odstawić X-winga na swoje miejsce na parkingu, a następnie wrócić już całkowicie ziemskim tramwajem z zeszłego wieku do domu.